bez towarzystwa.<br>Przy stoliku najbardziej oddalonym od parkietu siedział już Molenda w objęciach miejscowej dziewczyny oszołomiona urokiem jego kolorowego samochodu zrezygnowała na czas nieokreślony z pójścia do domu i chętnie dzieliła swe zainteresowania między Molendę i kartę, z której wybierała oryginalnie brzmiące nazwy trunków, Molenda, nieco zawiedziony przebiegiem przygotowań do rajdu i perspektywą natychmiastowego zjazdu z trasy, pocieszał się jak mógł niby to przypadkowymi dotknięciami piersi dziewczyny, czego ona niby to nie zauważała.<br>Bliżej parkietu i barku zajmował stolik Osiński z dwiema dziewczynami. On z kolei z przykrością myślał o jutrzejszym starcie, po którym przez wiele godzin będzie zamknięty w ryczącym