się w ten wszechwładny sztorm wspomnę o tym: "Rodzicom moim poświęcam", ale czy tak można mówić w odniesieniu do osób od dawna nie żyjących? "Cieniom rodziców"? "Pamięci rodziców moich"?<br> Biegnę na dziób. Fok odczepił się z kilku raks i ryczy wściekle. Siadam na pokładzie i mocując się z wiatrem zakładam raksy na sztag. Spieszę się. "Nord" pozostawiona sobie schodzi z kursu. Jeszcze jedna raksa, jeszcze jedna. Biegnę susami po śliskim plastiku ku rufie. Jak pępowinę ciągnę zwoje liny asekuracyjnej. Grzmot nadlatującej fali każe złapać się czegokolwiek. Najbliżej jest uchwyt na nadbudówce, trzymając się go czekam, aż przeleje się przez nas bezmiar