Przyczyną była nieodmiennie ta sama sprawa co we wszystkich kulminacyjnych momentach stosunków Indian z białymi: ziemia, czyli nieposkromione dążenie białych do powiększania swoich dóbr, no i oczywiście nienaruszalność ich prawa własności.<br>Pomimo układów zawartych między władzami kolonii a Ligą Irokezów, które wytyczały linię demarkacyjną między obszarami zamieszkanymi przez ludzi obydwu ras, coraz więcej kolonistów - głównie niemieckich i holenderskich - osiedlało się na ziemi Indian. Wznosili tam solidne domy z kamienia, samowolnie zajmowali przyległe pola, zachowywali się, jakby byli na swoim. Nic dziwnego, że mnożyły się konflikty. Łagodząc je wszelkimi sposobami, komisarz do spraw Indian starał się nie dopuścić do wybuchu otwartego buntu