dzielnicy najtańszej do coraz droższych i bogatszych. Z badań wynikało, że istnieje jednokierunkowy i dosyć powszechny proces przystosowywania się członków mniejszości etnicznych do struktury społeczeństwa globalnego. Proces ten, choć w zasadzie jednokierunkowy, nie przebiegał jednakowo szybko. Według Warnera i Srole'a, cztery cechy mniejszości wyznaczają szybkość procesu asymilacji. Cechy te to rasa, pochodzenie narodowościowe, język i religia. Imigranci różniący się od Amerykanów wszystkimi czterema cechami będą się asymilowali bardzo powoli, natomiast ci, którzy różnią się np. tylko językiem, jak protestanccy Holendrzy, zasymilują się bardzo szybko. Oprócz czterech cech obiektywnych jeszcze dwie są istotne w procesie asymilacji. Są to: stopień podporządkowania, rozumiany jako