który raczył go przedstawić.<br>Potok szepleniącej wymowy płynął tak wartko, że minister, coraz bardziej zdumiony, zdołał jedynie wymówić:<br>- Bardzo mi przyjemnie.<br>Gdy jednak natarczywy staruszek zaczął mówić o lasach państwowych w Grodzieńszczyźnie i o jakichś tartakach, które... minister przerwał sucho:<br>- Niechże mi pan pozwoli nie zajmować się tymi sprawami na raucie. Inaczej nie miałbym co do roboty urzędując w ministerstwie.<br>Podał rękę Dyzmie, Kunickiemu skinął głową i odszedł.<br>- Twarda sztuka ten pański minister - rzekł Kunicki - no, nie przypuszczałem. Czy on zawsze jest taki?<br>- Zawsze - odparł na wszelki wypadek Dyzma.<br>&lt;page nr=17&gt; Raut był skończony. Wielu jego uczestników przeszło jednak na kolację do sąsiedniej