Wątki się przeplatają, ścieżki postaci krzyżują. Można by rzec - nic nowego, oglądaliśmy to wielokrotnie i w różnych konfiguracjach. Znaczenie filmu Soderbergha wynika z intensywności przekazu oraz z całościowego ujęcia tematu. Epicka perspektywa pozwala autorowi na wyprowadzenie z dużą siłą i wiarygodnością uogólnienia: nie da się trudnych, patologicznych problemów społecznych załatwić raz na zawsze; nie ma co liczyć na ostateczną rozstrzygającą rozprawę dobra ze złem. Film momentami trąci dydaktyzmem i uproszczeniami, jednak jego ocenę podnosi wstrząsająca kreacja <name type="person">Benicio Del Toro</> jako osamotnionego policjanta. Na koniec słowo o translatorskim dziwolągu. Napisy zapoznają nas z <name type="person">"Huanem"</>, <name type="person">"Havierem"</> i miejscowością <name type="place">"Tihuana"</>. Czekamy teraz na <name type="person">Dżordża Dżonsona</> i