śpieszyli ku wyjściu.<br>Koło otwartych drzwi czekal na mnie Widma~ i jak to robi zwykle, kiedy jest zły, głaskał spokojnie swą wypielęgnowaną brodę. Rzuciłam się ku niemu i chciałam rzec coś przykrego i uszczypliwego, ale wtem znowu przepłynęła obok nas tamta kobieta.<br>Posuwała się między ludźmi swym bezczelnym sposobem, tym razem towarzyszyło jej. paru wojskowych. Z tyłu ramiona jej przypominały ramiona trupa.<br>- Na pewno stchórzyłeś!... - powiedziałam do Widmara naumyślnie głośno. Ściskało mnie coś za gardło i chciałam płakać.<br>Uśmiechnął się do mnie mechanicznie i miałam wrażenie, że ten uśmiech nie do mnie był skierowany. Omyliłam się, bo przecież tamta kobieta już