w ogóle nie pokazywać, lecz bardzo rozsądnie pojechała dalej do Podłozin. Jej siostra wraz z rodziną jeszcze gospodarzyli na majątku, ale dostali już niemieckiego Traeuhaendera. Nie orientował się on jeszcze w całości i nie wiele się wtrącał, ale zdawali sobie sprawę, że ich dni na majątku są policzone. W każdym razie, po raz drugi rodzina wsparła ją według swoich możliwości.<br>Ale nawet potem, matka nie wróciła zaraz do Ostrowca, ale pojechała jeszcze do Warszawy i tam otrzymała jeszcze pomoc od brata, który ponadto ułatwił jej korzystną sprzedaż wzmiankowanego uprzednio, złotego medalionu. W rezultacie wracała z poważną sumą pieniędzy, która w obecnych warunkach z