zdołała doprowadzić do jego eliminacji, gdyż przyjął on inną - prymitywniejszą i mniej sformalizowaną - postać.<br>W związku z powyższym, teoria ekonomiczna w ujęciu porównawczym powinna wyjaśniać, w jaki sposób przebiega alokacja deficytowych zasobów w warunkach tego rodzaju niedoskonałości planowania. Kornai udzielił na to pytanie odpowiedzi, która wkrótce znalazła powszechną akceptację: planowanie realne - w odróżnieniu od idealnego - w sposób zasadniczy narusza dyscyplinę finansową przedsiębiorstw państwowych. W systemie takim, mianowani przez państwo menedżerowie są przekonani, że zaistniałe na ich odcinku przekroczenia kosztów i deficyty zostaną sfinansowane przez planistów, co powoduje rozluźnienie ograniczeń budżetowych nałożonych na przedsiębiorstwo. Sytuacja taka prowadzi do nadmiernego zapotrzebowania na zasoby