na Lüdersa). Dla prasy jawnej natomiast już sama obecność cenzury wykluczała możliwość polemiki, obrony własnej postawy czy otwartych dyskusji programowych. Krzywicki więc, dyskutując z Wielopolskim o zjawisku tak irytującej margrabiego prasy nielegalnej, wystąpił z projektem rozwiniętym później w memoriale, by znieść w Królestwie cenzurę prewencyjną i zastąpić ją odpowiedzialnością sądową redaktorów.<br>&lt;gap&gt;.<br>Tak mniej więcej myślało wielu przedstawicieli ówczesnej inteligencji, podobne opinie wypowiadał m.in. Baranowski. Baranowski uważał, że podzielał je również sam margrabia, tylko nie mógł uzyskać w Petersburgu zgody "&lt;q&gt;na złagodzenie przepisów cenzuralnych dla Królestwa&lt;/&gt;" i to "&lt;q&gt;niemało przyczyniło się do szerzenia w kraju usposobienia rewolucyjnego&lt;/&gt;". Szersza opinia jednak przypisywała