uszkodzenia wątroby (rys. 3.7.6).<br>Reakcje wolnorodnikowe i wytwarzanie RFT wydaje się warunkować uboczne efekty działania niektórych antybiotyków. Gentamycyna i cefalorydyna indukują peroksydację lipidów w nerkach i uszkadzają ten narząd.<br>Desferryoksamina zapobiega tym efektom. Chloramfenikol (rys. 1.4.) upośledza działanie szpiku kostnego i czasami powoduje ciężką anemię. Stwierdzono, że redukcja tego antybiotyku przez enzymy mikrosomalne powoduje powstawanie wolnych rodników uszkadzających DNA. Penicyliny uszkadzają DNA w obecności jonów żelaza i miedzi, najwidoczniej poprzez wytwarzanie rodnika ˇOH. Antybiotyki polimyksynowe i bacitracyna stymulują peroksydację lipidów. Przeciwgrzybicze antybiotyki polienowe takie jak amfoterycyna, kandidycyna, natamycyna i nystatyna ulegają utlenieniu, tworząc rodniki nadtlenkowe i aldehydy reagujące