pracy, mógłby zadysponować sobie dowolnie długą przerwę w zatrudnieniu, np. 3-letnią, po czym np. od 1. XII danego roku kalendarzowego ponownie zostałby zatrudniony i od 1 stycznia następnego roku kalendarzowego miałby prawo do 26 dni roboczych urlopu. <br> Sytuacja taka byłaby sprzeczna, między innymi z celem urlopu wypoczynkowego, jakim jest regeneracja sił zużytych przez pracę w ramach stosunku pracy. <br> Autor glosy zmienia bez dostatecznego uzasadnienia konstrukcję prawną art. 156 § 1 k. p. z uzyskania prawa do urlopu w sytuacjach w nim opisanych na utratę tego prawa w tychże sytuacjach. Bowiem wychodzi on z założenia, że art. 156 § 1 k. p. traktuje