rolnictwo krajów socjalistycznych. Przytoczono też typy rolnictwa światowego, jakie wyróżnia G. Enyedi, który zaproponował typy szczegółowe w rolnictwie tradycyjnym (samozaopatrzeniowym), kapitalistycznym i socjalistycznym, oraz zbliżony podział, który podał Ishida: rolnictwo plemienne samozaopatrzeniowe, rolnictwo chłopskie, indywidualne kapitalistyczne i spółdzielcze. Pomijając inne omówione i skomentowane przez Kostrowickiego propozycje i próby typologii i regionalizacji rolnictwa, przypomnimy tylko, że pracę jego zamyka zarys typologii rolnictwa światowego (według propozycji Komisji Typologii Rolnictwa MUG) oraz podział na regiony rolnicze świata oparty na typologii, uwzględniającej 20 wskaźników, reprezentujących 3 grupy cech: społeczno-własnościowych, organizacyjno-technicznych i produkcyjnych. &lt;page nr=731&gt;<br>Przyczynkiem do problemu regionalizacji rolnictwa światowego niech będzie próba zastosowania jednego