mnie czeka? - zapytał Makawity.<br>- Cóż, nie sądzę, żeby ucieszyło pana oddanie w ręce poszkodowanych - mruknął Chrumps.<br>Makawity wzdrygnął się. Wąsy mu opadły i wyglądał bardzo żałośnie.<br>- Jeśli mam być szczery, mnie także nie odpowiada takie rozwiązanie - oświadczył detektyw. - Takie sprawy lepiej załatwiać między nami zwierzętami. Dam panu szansę! Jestem zwolennikiem rehabilitacji - ciągnął dalej - ale chodźmy stąd, bo obaj oberwiemy, choć nawet nie napoczął pan tego mleka. Porozmawiamy u mnie w domu.<br>A gdy już usiedli w ciepłej norce, detektyw kontynuował swoją wypowiedź:<br>- Obaj wiemy, że nie jest pan byle kim, Makawity! Dlatego też pragnę pana potraktować jak kota honoru. Obaj wiemy