nam zabrakło piątego i zapraszaliśmy go do gry.<br>Po wyjściu matki usiadł, przysunął krzesło do mojego łóżka i powiedział poufnym tonem:<br>- Przyszedłem, żeby wyjawić panu całą prawdę. Do waszego klubu wcisnęli się szulerzy.<br>Wiadomość ta wydała mi się nieprawdopodobna, gdyż Podbiełło przyjmował u siebie tylko ludzi znanych albo z poważnej rekomendacji.<br>- Skąd pan to wie? - zapytałem.<br>- Stąd, że sam jestem szulerem. Ale tamci oszukali mnie przy podziale. Dlatego postanowiłem ich wsypać.<br>- Któż to są ci szulerzy? - zapytałem z niedowierzaniem.<br>- Rotmistrz i mecenas. Ani pierwszy nie jest rotmistrzem, ani drugi adwokatem. To tylko tak się mówi dla wzbudzenia zaufania. Trzeba panu wiedzieć