przedstawicielstwa narodowego w tych państwach - obok względów polityki wewnętrznej - miało swe przyczyny i w polityce zagranicznej; uważano, że w Europie wzrośnie poszanowanie i sympatia dla państwa, które przyjęło ustrój oparty na wzorach europejskich; wzgląd ten odgrywał szczególnie dużą rolę w Japonii.<br>W państwach o parlamentarnej formie rządów ministrowie i wiceministrowie rekrutowali się z reguły spośród parlamentarzystów. Politycy, którzy niejednokrotnie wchodzili w skład gabinetu, obejmowali zależnie od układu sił rozmaite teki, np. we Francji &lt;name type="person"&gt;Poincaré&lt;/&gt; był w różnych gabinetach ministrem oświaty, skarbu i spraw zagranicznych. &lt;name type="person"&gt;Millerand&lt;/&gt; ministrem handlu i przemysłu, wojny i spraw zagranicznych. W Wielkiej Brytanii &lt;name type="person"&gt;Winston Churchill&lt;/&gt; piastował teki handlu