innych krajów Europy Środkowowschodniej akurat te lata przyniosły kulminację buntu przeciwko kanonom socrealizmu, a w teatrze - przeciwko "sztukom produkcyjnym" takim właśnie jak ta.) Akcja obraca się, jak przystało na socrealistyczny gatunek, wokół postaci pozytywnego bohatera. Jest nim NRD-owski stachanowiec (postać podobno autentyczna), który sobstwiennym umom wpada na genialny pomysł remontowania pieców w swojej fabryce bez przerywania produkcji. Przy pracy jest trochę gorąco, ale nie szkodzi: ważne, że ludowa ojczyzna zaoszczędzi paręset tysięcy wschodnich marek. Fakt, że bohater rujnuje zdrowie swoje i innych robotników oraz obniża zarobki kolegów przez podbijanie norm, jakoś nie stoi w sprzeczności z jego szlachetnym dążeniem do