awans ilościowy wynikał nie tylko z oficjalnego poparcia partyjno-rządowego dla powyższego przedsiębiorstwa. Należące do niego instytucje chętnie publikowały teksty łatwiejsze w odbiorze, z pogranicza literatury popularnej. Inne znane wydawnictwa (np.<br> "Czytelnik", Wydawnictwo Literackie, PIW, LSW, "Iskry", Wydawnictwo MON, Wydawnictwo Poznańskie, Wydawnictwo Lubelskie, "Śląsk") nadal w poważnych rozmiarach współtworzyły ogólnopolski repertuar literacki, chociaż ich dorobek ustępował ilościowo produkcji przodującego koncernu. Liczba utworów wydanych wówczas przez niektóre wspomniane oficyny (np. "Czytelnik" i PIW) była niższa niż w 1975 roku. Podobnie globalne nakłady okazały się w pewnych przypadkach (PIW, "Iskry", Wydawnictwo MON) nieco mniejsze niż w połowie lat siedemdziesiątych.<br> W sumie zestawienie z