że sens granych sztuk powinien być wyraźnie umoralniający i budujący w wierze, ale przestrzegała przed obrażaniem innowierców. Domagano się wyeliminowania mitologii starożytnej; ten zakaz się jednak nie utrzymał. Próbowano zakazać nawet ról żeńskich (oczywiście granych przez chłopców), ale przeciw temu obruszyły się różne prowincje przedkładając, że przepis taki usunie z repertuaru nie tylko pożyteczne i pouczające sztuki świeckie, lecz także motywy biblijne. W tym wypadku generał zakonu udzielił dyspensy niektórym prowincjom, także i prowincji polskiej.<br>Teatr jezuicki wchłonął niektóre tradycje teatru ludowego, burleskowe igry, które w repertuarze scen szkolnych znalazły się pod postacią komicznych interludiów czy intermediów. Intermediami nazywano wprawdzie nieraz