1994 i in.) Wyróżnia się więc:<br>1. Rodzinę zachowań leczniczych (terapeutycznych), których głównym celem jest poprawa stanu zdrowia w warunkach ograniczonej swobody w wyniku podporządkowania się decyzjom lekarzy. Przykładem mogą być specyficzne zachowania się w przyrodzie pensjonariuszy uzdrowisk lub sanatoriów.<br>2. Rodzinę zachowań rekreacyjnych (wypoczynkowych), gdzie głównym celem działań jest restytucja sił fizycznych i psychicznych utraconych w trakcie życia codziennego. Ze względu na znaczne zróżnicowanie wewnętrzne preferowanych form rekreacji, należy w ramach tej rodziny wyodrębnić podrodziny: zachowań związanych z rekreacją bierną o charakterze głównie wypoczynkowym, zachowań związanych z rekreacją kondycyjną, której głównym celem jest podniesienie wydolności psychofizycznej organizmu, np. przez uprawianie