chciał prostoty i spokoju, a my z Jurkiem mieliśmy ochotę skoczyć wyżej. Film jest realistyczny, porządny, ale chyba brakuje mu wielkości. Zdumiewa mnie tylko, że na przeróżnych zagranicznych imprezach filmowych dopada mnie czasami jakiś filmowiec czy dziennikarz i rozgorączkowany przypomina mi ten film. Dziwne. Zauważyłam zresztą, że ostatnio często muszę rewidować tak łatwo mi przychodzące sądy i opinie.<br>Przy pracy nad "W zawieszeniu" najmilsze było dla mnie, że grałam z Jurkiem Radziwiłowiczem. Jest dla mnie kimś zupełnie wyjątkowym. Traktuję tego "mojego Birkuta" jak kogoś najbliższego. Na dźwięk jego imienia topnieje mi serce. A on? Chyba nie bez powodu budleja dawida, którą