i dwudziestowieczne inskrypcje w rodzaju: "obywatel ziemski", "obywatel miasta Warszawy" itp. Słowo "obywatel" oznaczało tyle co "posesjonat" - osoba będąca właścicielem jakiejś realności (nieruchomości), a przez to będąca osobą ustabilizowaną, niezależną i godną szacunku.<br>130. Termin "obywatel" w rozumieniu, w jakim posługujemy się nim współcześnie, został przywrócony do obiegu powszechnego przez rewolucję francuską. Panowała wtedy nawet moda używania w stosunkach publicznych, a nawet prywatnych, tytułu &lt;foreign lang="fr"&gt;citoyen&lt;/&gt; - "obywatel" (&lt;foreign lang="fr"&gt;citoyen Danton, citoyen Robespierre&lt;/&gt;). Także w innych krajach i w innych czasach starano się upowszechnić podobny obyczaj. Na przykład w porewolucyjnej Rosji, zanim upowszechnił się partyjny tytuł "towarzysz", używano dosyć powszechnie określenia &lt;gap&gt; - "obywatel" w miejsce dawnego