rezonanse w absorpcji neutronów niskich energii w obszarze tak zwanym rezonansowym. Równie dobrze od dawna znamy szerokie rezonanse w całkowitym przekroju czynnym dla neutronów wyższych energii (rys. 1). Wiemy również, że próby wyjaśnienia tych właśnie rezonansów doprowadziły do sformułowania modelu optycznego oddziaływania [2]. Tak szerokie bowiem rezonanse dostać możemy dla rezonansowych stanów cząstki w dole potencjału. Uwzględniając absorpcję wyrzucającą cząstki z kanału elastycznego musimy potencjał ten uczynić zespolonym. Rzeczywiście, włączenie takiego potencjału do interpretacji oddziaływania neutronów z jądrami prowadziło do występowania maksimów i minimów w całkowitym przekroju czynnym (rys. 2).<br>Przyjrzyjmy się bliżej uzyskanemu obrazowi. Uważamy tu mianowicie, że uzyskane w