mniej wykwalifikowanych zastępując ich tymi, którzy dopiero co osiągnęli nowe, wyższe kwalifikacje. Ponieważ nowo zatrudnieni są bardziej wydajni i kompetentni niż zwolnieni (w przeciwnym razie, przedsiębiorca nie wymienił by ich), to z punktu widzenia rynku pracy bilans zatrudnienia jest negatywny. Przy ujemnym przyroście popytu, firmy pragnące uchronić się przed bankructwem rezygnują z "tasowania kart". Nie wymieniają pracowników, lecz jedynie wyzbywają się najniżej wykwalifikowanych.<br>Przypadek drugi: przyrost popytu jest dodatni. Ponieważ zdecydowana większość średniej i dużej wielkości przedsiębiorstw ma olbrzymie luzy i rezerwy mocy przerobowych wzrost zamówień nie musi wcale prowadzić do odpowiednio proporcjonalnego wzrostu zatrudnienia. Nawet w małych przedsiębiorstwach, tzw. rodzinnych