z klasy. Pomyślałam: mógłby znaleźć lepszą wymówkę, choćby bajeczkę o psie, który pożarł zeszyt lub pękniętej rurze. Dostaliśmy od nauczyciela zadanie domowe: Zapytajcie waszych dziadków, co myśleli, gdy znikali ich żydowscy sąsiedzi? Czy w 1945 r. byli rzeczywiście przekonani o tym, że Niemcy mogą wygrać wojnę? Czy pracowali w okolicy robotnicy przymusowi? Czy dali im kawałek chleba, gdy głodowali?<br><br>Mój kolega nie kłamał. Jego matka uznała te pytania za zbyt prowokujące, burzące spokój domowego ogniska. Dlaczego? - nie wiem i nie dowiem się już nigdy: jego dziadkowie nie żyją. Zrozumiałam też dopiero teraz, dlaczego nauczyciel zlecił nam to zadanie domowe. Chciał, byśmy znaleźli