A może i za karę. Stawajcie, towarzysze, szkoda czasu: chłopi dla nas chleb piekli i przysłali i<br>Zaczęli się ustawiać zaskoczeni tym chlebem, najbardziej Stefan, który nie dalej jak dwa dni temu sprzeczał się ze Szczęsnym po pogadance o drogach rewolucji proletariackiej. "Zgoda - mówił - we wszystko wierzę, ale w sojusz robotniczo-chłopski nie! My się tego nie doczekamy!"<br>- Popatrz - mówił teraz do niego z muru Szczęsny unosząc bochen nad głową-nie wierzyłeś. A więc masz ten sojusz. I rzucając mu bochen, odliczył:<br>- Sojusz raz!<br>Po nim drugi : - Sojusz dwa!<br>Bochny, wzlatując ponad rękami, falowały taśmowo od muru na środek podwórza, do szopy