więc w zasadzie harmonijnie. Przełomu dokonują tutaj pisarze oświecenia dążący do zupełnego oswobodzenia człowieka z kategorii teologicznych. Teocentryzm zastąpiony zostaje antropocentryzmem. &lt;page nr=3&gt; Rozum ludzki - nie boski - staje się dla wielu jedynym autorytetem. Doprowadzi to wkrótce do sytuacji gdy pozbawiona transcendentnych punktów odniesienia jednostka staje się sama sobie "sterem, żeglarzem, okrętem". Wreszcie romantycy, zresztą wychowani na Rousseau, ogłaszają już w rewolucji francuskiej kartę praw indywiduum zbuntowanego przeciw ustalonym układom społecznym, politycznym, kulturalnym i religijnym w imię "serca i czucia".<br> Wzbudzi to głęboką nieufność Kościoła do twórców. Ich wzorem bowiem wydaje się być ten, który pierwszy wypowiedział złowrogie non serviam: Książę ciemności, Luciferus. Ale