prawda, a jednak prawdziwego szkła z Uwegny.<br>- Zechcesz się napić, panie, albo coś zjeść? - spytał stary. Doron potarł dłonią policzek.<br>- Nie. Pokaż mi swoich wnuków.<br>- Tędy, Mistrzu... - wskazał Doronowi wąskie przejście między ścianami domów.<br>Od razu można było poznać, że chaty należą do garncarzy. Na małej przestrzeni między ziemiankami nie rosła ani kępa trawy. Ziemię pokrywała warstwa zeschłej gliny, wyrzucanej tutaj przez pokolenia rzemieślników i tworzącej teraz twarde klepisko. Doron poczuł coś dziwnego, jakiś niepokój sprawił, że jego serce zabiło szybciej. Trwało to tylko chwilę, bo zaraz uwagę Liścia przyciągnęło dwóch młodzieńców walczących na środku podwórka.<br>Obaj, ubrani tylko w przepaski