Typ tekstu: Książka
Tytuł: Polscy ekonomiści w świecie
Rok: 2000
Tytuł: Polscy ekonomiści w świecie
Rok: 2000
pytanie zależy w istocie od sposobu rozumienia znaczenia i roli własności prywatnej dla funkcjonowania rynku.
Dwie wizje procesów rynkowych
Najsilniejszym argumentem na rzecz prywatyzacji wydawało się w krajach wychodzących z komunizmu doświadczenie ponad 40 lat gospodarki planowej. Marnotrawstwo zasobów w połączeniu z powszechnymi brakami, słaba wydajność czynników produkcji, niska innowacyjność, rosnąca nierównowaga makroekonomiczna i niezdolność systemu do dostosowania się do zmieniających się warunków - wszystkie te wady wydawały się niemożliwe do przezwyciężenia bez prywatyzacji. Diagnoza źródeł klęski centralnego planowania zdawała się jednoznaczna: przekonanie, że rynki nie mogą dobrze funkcjonować bez własności prywatnej zdominowało na początku lat dziewięćdziesiątych myślenie ekonomistów w Europie Środkowej
Dwie wizje procesów rynkowych
Najsilniejszym argumentem na rzecz prywatyzacji wydawało się w krajach wychodzących z komunizmu doświadczenie ponad 40 lat gospodarki planowej. Marnotrawstwo zasobów w połączeniu z powszechnymi brakami, słaba wydajność czynników produkcji, niska innowacyjność, rosnąca nierównowaga makroekonomiczna i niezdolność systemu do dostosowania się do zmieniających się warunków - wszystkie te wady wydawały się niemożliwe do przezwyciężenia bez prywatyzacji. Diagnoza źródeł klęski centralnego planowania zdawała się jednoznaczna: przekonanie, że rynki nie mogą dobrze funkcjonować bez własności prywatnej zdominowało na początku lat dziewięćdziesiątych myślenie ekonomistów w Europie Środkowej
pytanie zależy w istocie od sposobu rozumienia znaczenia i roli własności prywatnej dla funkcjonowania rynku. <br><br><tit>Dwie wizje procesów rynkowych</><br><br>Najsilniejszym argumentem na rzecz prywatyzacji wydawało się w krajach wychodzących z komunizmu doświadczenie ponad 40 lat gospodarki planowej. Marnotrawstwo zasobów w połączeniu z powszechnymi brakami, słaba wydajność czynników produkcji, niska innowacyjność, rosnąca nierównowaga makroekonomiczna i niezdolność systemu do dostosowania się do zmieniających się warunków - wszystkie te wady wydawały się niemożliwe do przezwyciężenia bez prywatyzacji. Diagnoza źródeł klęski centralnego planowania zdawała się jednoznaczna: przekonanie, że rynki nie mogą dobrze funkcjonować bez własności prywatnej zdominowało na początku lat dziewięćdziesiątych myślenie ekonomistów w Europie Środkowej
