bronił przed dekadencką pustką epoki.<br>Bunt zwracał wreszcie wolność. Wypowiedzenie wojny systemowi carskiemu oznaczało odrzucenie kondycji "&lt;q&gt;wiernego poddanego&lt;/&gt;", odmowę podporządkowania się potępianej rzeczywistości socjalnej i politycznej. Podjęcie działalności zmierzającej - choćby w swych najodleglejszych perspektywach - do zmiany systemu czyniło z ludzi, którzy się na to zdecydowali, obywateli tego przyszłego świata wolności, równości i braterstwa, dawało poczucie wewnętrznej wolności, które pozwalało daleko łatwiej i bez wewnętrznego upokorzenia znosić akty usankcjonowanego bezprawia ze strony systemu. Świadectwem tego psychicznego uwolnienia jest cytowane na wstępie przemówienie Ludwika Waryńskiego przed sądem. Jeszcze wcześniej i bardziej manifestacyjnie wyraża te uczucia, obciążony największymi zarzutami w procesie &lt;name type="org"&gt;Proletariatu&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Stanisław Kunicki