jest względnie stałe, wówczas następuje przemieszczanie mas wodnych zgodne z jego kierunkiem wiania. Efektem tego zjawiska jest piętrzenie mas wodnych przy zawietrznej krawędzi akwenu i obniżenie poziomu wód przy brzegach nawietrznych. Wahania tego typu są ściśle powiązane z parametrami dotyczącymi wiatru oraz z cechami morfometrycznymi danego akwenu, a szczególnie z rozczłonkowaniem linii brzegowej, głębokościami i wielkością powierzchni. Z uwagi na odmienność i złożoność zjawiska zależności empiryczne dotyczące różnicy poziomów między dwoma punktami w praktyce określa się dla danego zbiornika oddzielnie.<br>W jeziorach o małych powierzchniach piętrzenia są niewielkie, w zależności od indywidualnych cech danego akwenu, rzędu centymetrów. W przypadku jezior największych