Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Postęp Fizyki
Nr: 21
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 1970
z bardzo dużej ilości wąskich i ostrych rezonansów o szerokości rzędu ułamków elektronowolta. Rezonanse te znane były już z prac Fermiego i innych autorów, którzy badali absorpcję neutronów.
Natomiast w doświadczeniach z wiązkami neutronów o dużym rozrzucie energetycznym, rzędu kilku, a nawet kilkudziesięciu keV i z aparaturą o gorszej zdolności rozdzielczej, obserwuje się szerokie rezonanse. Typowa szerokość takich rezonansów leży w granicach od jednej do trzech MeV.
Rezultaty otrzymane w pomiarach z bardzo dobrą zdolnością rozdzielczą ujawniają mikrostrukturę, a pomiary z gorszą zdolnością rozdzielczą - makrostrukturę przekroju czynnego.
Mikrostruktura przekroju czynnego znalazła swoje wyjaśnienia na gruncie teorii jądra złożonego sformułowanej przez Nielsa
z bardzo dużej ilości wąskich i ostrych rezonansów o szerokości rzędu ułamków elektronowolta. Rezonanse te znane były już z prac Fermiego i innych autorów, którzy badali absorpcję neutronów.<br>Natomiast w doświadczeniach z wiązkami neutronów o dużym rozrzucie energetycznym, rzędu kilku, a nawet kilkudziesięciu keV i z aparaturą o gorszej zdolności rozdzielczej, obserwuje się szerokie rezonanse. Typowa szerokość takich rezonansów leży w granicach od jednej do trzech MeV.<br>Rezultaty otrzymane w pomiarach z bardzo dobrą zdolnością rozdzielczą ujawniają mikrostrukturę, a pomiary z gorszą zdolnością rozdzielczą - makrostrukturę przekroju czynnego.<br>Mikrostruktura przekroju czynnego znalazła swoje wyjaśnienia na gruncie teorii jądra złożonego sformułowanej przez Nielsa
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego