śmieje się. To nie jest kontemplacja lecz żywiołowy dialog.&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Miejsce dla wyobraźni&lt;/&gt;<br>Nie ma tutaj żadnej jedności choreograficznej, każdy spośród tancerzy prezentuje inny rodzaj tańca. Pomysł - wydawałoby się - karkołomny. Co wspólnego mogą mieć ze sobą hip-hop i break-dance, i flamenco, etniczne tańce murzyńskie i barok? Trudno o większy rozdźwięk. Jednak w "Ogrodzie Io Io Ito Ito" jest miejsce dla każdego. W obrębie krótkich, kilkuminutowych etiud następuje porozumienie. Tancerzy dzieli forma, ale łączy temat. Każdy gest jest zarazem stwierdzeniem i pytaniem, stanowi punkt wyjścia do rozmowy.<br>Tłem dla wszystkich działań jest wielki ekran. Oto przepływa przez niego pół kobieta, pół