przełomu wieków i romantyków urzekało w operze? Schyłek osiemnastego stulecia nie był przecież okresem świetnym w jej dziejach. Od Glucka wprawdzie datuje się czas wielkiej reformy, zmierzającej do eksponowania wartości dramatycznych libretta; prapremiery wielkich jego oper, Don Juana (1761) oraz Orfeusza i Eurydyki (1762) odbyły się w Wiedniu, a niemniejszy rozgłos zyskał Gluck w Paryżu, gdzie wykonano Ifigenię w Aulidzie, opartą na tragedii Racine'a. Potem był Mozart (także w Wiedniu), a w 1816 roku w Berlinie wystawiono powitaną z aplauzem przez krytyków operę romantyczną Ondyna E.T.A. Hoffmanna (z librettem pióra Lamotte-Fouque).<br>Inscenizacja wzbudzała jednak coraz częściej rozczarowanie. Kryzys