o jego śmierci wydawana w Petersburgu "Siewiernaja Pczeła", uchodząca notabene za jedno z najbardziej antypolskich pism. Czytamy tam, iż rysy "Sowińskiego tchnęły odwagą i bohaterstwem", a rosyjscy żołnierze przechodząc obok jego trupa, "nie mogli się wstrzymać od uczucia szacunku i podziwu" 11. Wprawdzie szańce na Woli nie doczekały się takiego rozgłosu jak reduta Ordona, lecz o śmierci generała pisali nie tylko poeci niższego lotu, ale i sam Juliusz Słowacki.<br>Wielkie musiało być zdziwienie Sowińskiej, kiedy w dwa lata po śmierci męża dowiedziała się z gazet, iż car Mikołaj I wziął wspaniałomyślnie na wychowanie dwóch jego synów. Państwo Sowińscy nie mieli przecież