gorzej... <br>Wiele radości przynosiły jej kontakty z Zuzanną. Zbliżyły się bardzo, odkąd Ewelina wróciła do Warszawy. Zuzia tak bardzo się zmieniła, wydoroślała. To już nie była ta dziewczynka, którą spotkała wtedy na ulicy, to już był dorosły człowiek. Mogły rozmawiać o wszystkim. Po powrocie z Paryża bratanica przybiegła do niej rozgorączkowana, opowiedziała jej o spotkaniu z tym chłopcem, który tak się jej spodobał na obozie jeździeckim. Spodobał, to nie jest chyba dobre słowo. Ona była w nim zakochana po uszy. A on... Z tego, co Zuzia opowiadała, nie wydawało się, aby umierał z miłości. Coś takiego raczej można było powiedzieć o