dworską i najbardziej polityczną tragedią Racine'a jest &lt;name type="tit"&gt;Brytannik&lt;/&gt;. Bohaterką jest tu właściwie - tak się przynajmniej może wydawać - Agryppina, a rozgrywka o władzę między matką a synem jest równorzędnym nieomal wątkiem tragedii. Nie, nie jest tak. Pomimo wszystko Junia i miłość Nerona, i jego zazdrość o Brytannika nie mogą ustąpić dworskiej rozgrywce między cesarzem i cesarzową - matką.<br>Albowiem ani religia ani władza nie są porządkiem, który stworzył tragedię Racine'a. Ani cnota, ani pycha nie są szansą, którą ofiaruje on swoim bohaterom.<br>4. Agememnon zmiękczony łzami Klitemnestry postanowił cofnąć zakaz spalenia Ifigenii. Jedno mu w tym przeszkadza: obawa, że Achilles mógłby to cofnięcie