mogę być.<br> - Ot, bambaryła z ciebie! - niecierpliwi się Kaźmierz i przestępuje z<br>nogi na nogę, jak ogier rwący się do galopu. - Wybory i bez ciebie<br>zawsze były wygrane, a dzisiejszy dzień różnie może zakończyć &lt;orig&gt;sia&lt;/&gt;.<br>Załóż krawatkę, boś nie Witos!<br> - Ot tobie na! Myśli, że jak wąsy zapuścił, to on rozkazywać może jak<br>Piłsudski - mruczy niechętnie Kargul i rozpina kołnierzyk koszuli. -<br>Jak ja na weselu naszych dzieci bez tego postronka na szyi był, to<br>chyba ostatnia okazja dla mnie jego założyć do trumny będzie.<br> Kaźmierz zerka na niego spod oka, jakby brał w tej chwili miarę na tę<br>trumnę, o której