Poprzez świerczynę majaczyły gdzieniegdzie białe ściany dworu -- blisko, o kilkanaście kroków - Zaszeleściły kartki &lt;hi rend="spaced"&gt;Poezyj&lt;/&gt; w pieściwych rączkach panny Anieli Te wiersze... te śliczne i rzewne romanse... albo te ballady pełne zadziwiających zdarzeń i uwodzących myśli obrazów!... Cóż by wybrać do dzisiejszej lektury, żeby było i dźwięczne dla czułego serca, i rozkoszne dla wyobraźni, i lube dla sekretnych a płochych myśli? Panna Aniela białym paluszkiem odwraca i odwraca szeleszczące kartki - Świetlisty wzrok przesuwa się po grządkach czarnego druku, po smugach strof - Daj się namówić czułym wyrazem: Porzuć wzdychania i żale.<br>Do mnie tu, do mnie, tu będziem razem Po wodnym pląsać krysztale