umownych rekwizytów i nasycania tkanki wiersza szczegółami i detalami – można rzec – realistycznymi, zaobserwowanymi w otoczeniu. W poezji autora Jolenty z tym, co typowe i ogólne zmaga się to, co szczególne, indywidualne, własne, przeżyte. Napór pierwiastków poetyckich stanowiących pochodną konkretnej osobowości autora przyczynia się do powstawania rodzaju liryzmu, który rozkwitnie dopiero w poezji romantycznej. Nie byłoby to możliwe bez próby nowego języka poetyckiego. Reklewski stara się doń wprowadzać zwroty i wyrazy czerpane ze słownictwa potocznego, z mowy ludu, zastępując nimi wytarte już słowa i skostniałe wyrażenia. Są to próby dość jeszcze nieśmiałe, ale w kontekście ówczesnym – doniosłe. Po Jacku