taka mizerna, że podźwigała się! <br><br><br>- A od kiedy sprowadzisz się do mnie? - zapytał <br>dziadek. <br><br>- Choćby za tydzień! - powiedziała matka <br>i zaczęła budzić Zośkę, bo czas już było <br>wracać do domu. <br><br>- Im prędzej, tym lepiej, bo i mnie gospodyni trzeba. <br><br><br>Dziadek wziął klucz i odprowadził ich do bramy. <br><br>Po drodze matka rozmawiała z Adelą tak, jak już chyba <br>nie mówiła z nią dawno. Była podniecona i ożywiona, <br>a głos miała taki miękki i ciepły jak kiedyś <br>na Woli. <br><br>Opowiadała Adeli, jak to teraz będzie dobrze i że jak <br>Pan Bóg da, to może jeszcze na przyszły rok pójdzie <br>do szkoły. <br><br>- Rozumiesz, córuchno