w szerokościach pozazwrotnikowych kilkuset zaburzeń, przybierających postać cyklonów oddzielonych układami podwyższonego ciśnienia, jest przyjmowane za najbardziej charakterystyczną cechę cyrkulacji atmosfery na tym obszarze kuli ziemskiej. Wszystkie wielkoskalowe prądy powietrza wykazują ścisły związek z tymi zaburzeniami atmosferycznymi.<br> Tworzące się układy baryczne nie są stabilne. Układy niskiego ciśnienia ulegają wypełnieniu, a wyże rozmywają się. Ponadto wszystkie te układy wykazują tendencję do stałego przemieszczania się z zachodu w kierunku wschodnim. Ten stały ruch układów barycznych, wraz ze swoistymi systemami prądów powietrznych w tych układach, powoduje, że w omawianych szerokościach geograficznych rzeczywisty obraz cyrkulacji powietrza w danym momencie jest bardzo złożony i znacznie może się różnić