Szczycie sięgnął za pas i rzucił czymś w moją stronę. Chwyciłem przedmiot odruchowo, zanim jeszcze zorientowałem się, co to jest. Zabolało aż po łokieć! To było stalowe słoneczko. Broń skrytobójców! Dwa z sześciu promieni wbiły mi się w dłoń. Osłupiałem ze zdumienia i poczucia krzywdy. W następnym momencie kawałek metalu rozpłynął się jak dym, ale krwawiące ranki pozostały.<br>Iluzje nie ranią. Rani wiara w nie - napisał w powietrzu Mistrz Iluzji. Skaleczyła mnie własna wyobraźnia? Dziękuję za naukę. Dowiedziałem się ważnej rzeczy, ale to nie załatało dziur w ręce. Płowy twierdził, że w każdym człowieku siedzi zwierzę. Moje zobaczyło ostrze, zanim ja sam