140). <br>Koronki były mniej rozpowszechnione. Najczęściej robiono je szydełkiem, stosując nie tylko do wykończenia kołnierzyków i mankietów kobiecych koszul, ale i do zdobienia bielizny. W okolicach Opoczna, Rawy, Piotrkowa sporządzano je z kolorowej wełny. Rozwój produkcji fabrycznej koronek wyrabianych maszynowo (na wzór klockowych) spowodował, że przyjęły się na wsi i rozpowszechniły w latach po I wojnie światowej. Na Śląsku zdobiono nimi czepce i koszule, używając białych nici. <br>Koronki produkowano głownie dla ludności miejskiej w Bobowej, gdzie założono około 1890 r. szkołę koronkarska, by dać zatrudnienie ludziom ze wsi. Szkoły i kursy organizowano także w Kańczudze, w Zakopanem, Krakowie, na Dolnym Śląsku