nowe szczęście nowe pożądanie. Nie da się zaprzeczyć postępowi w pojedynczych przypadkach, ale w całości widzianej z góry kompensuje go regres w innym miejscu"</> (Georg Quabbe). Równocześnie jednak, jak pisałem na początku, konserwatywny rewolucjonista, żyje po "czasie osiowym", dlatego pozbawiony jest iluzji i w całym wymiarze i z całą ostrością rozpoznaje zniszczenia jakie dokonane zostały przez <orig>demoliberalizm</> i jego dzieci - marksizm, socjalizm i bolszewizm. Stoi w świecie ruin ze świadomością, że nie pozostało już nic co można restaurować z dawnych form. Niekiedy nawet uważa, że martwe formy trzeba zniszczyć, a ruiny uprzątnąć. Jeśli może i chce coś konserwować, to tylko w