rzeczywistości wojennej - co może nie jest tylko i wyłącznie moim udziałem. Staram się wyodrębnić, obrysować konturem ten splot bolesnych spraw i gdy to się choć w części udaje, dochodzę do wniosku, że istnieje coś, co można by nazwać specyficznym przeżyciem wojennym, że jest to jakiś mechanizm, o którym da się rozprawiać, podobnie jak rozprawia się o przeżyciu miłosnym czy o mechanizmie okrucieństwa. <br> Ale ponazywać części tego złożonego mechanizmu nie jest chyba rzeczą w tej chwili dostępną. Dlatego trzeba uciec się do pomocy pisarzy, którzy usiłowali ująć jeżeli nie takie same, to przynajmniej podobne odczucia. Przychodzi mi na myśl Wojna i pokój