Powoli rozerwał szarą kopertę. "Do <br>Jakuba Poszukiwacza" - wzruszył ramionami - dziecinne żarty. - Wewnątrz było <br>sześć pożółkłych kopert i kilka luźnych kartek. Przeczytał pierwszą:<br>"One wciąż czuwają. Robaczywa zgraja. Są wszędzie i każdy zostanie przez nie <br>naznaczony. Panie profesorze, proszę pamiętać o abelitach. Wzorem Abla, nie zostawiali <br>po sobie potomstwa, by nie rozprzestrzeniać grzechu pierworodnego. Wybór należy <br>do pana. Jeśli pan zrozumie, jeśli wreszcie pozna pan prawdę, będzie pan wiedział, <br>co uczynić."<br>Jakub prychnął z niechęcią. Bełkot, znowu jakiś psychologiczny bełkot. Podniósł <br>głowę. Minęli właśnie drewniany krzyż obwieszony kwiatami i zdjęciami.<br>- To tutaj był ten wypadek - usłyszał podekscytowany, kobiecy głos. Odwrócił <br>się. Autobus