że już pani nie przyjdzie - powiada kolejarz wygładzając palcami wąsy.<br>- Co też pan, panie Walczak. Jak mogłabym nie przyjść do mego Franka... Zawsze co mąż, to mąż, choć i nieboszczyk.<br>Mówiąc to omiata szmatką kurz z żelaznego krzyża. Robi to pieczołowicie, a nawet z pewnym odcieniem czułości.<br>Po chwili znowu rozsiada się na ławeczce i wyciąga z torebki przybory do szycia.<br>- Daj no pan tę swoją kurtkę.., Przyniosłam dziś igłę z nitką... Nie może pan tak bez guzika paradować.<br>- Co znowu, pani Heleno... Z jakiej racji?<br>- Dawaj pan... Z racji czy bez, guzik mogę panu przyszyć. Starszy człowiek bez opieki. Żal patrzeć