zniszczenia słynnego więzienia w Paryżu. Lata narodowej burzy zamyka krótki pobyt w &#132;rozkosznej rezydencji" Tarnowskich, Dzikowie koło Sandomierza. W zapełnionym przez uchodźców pałacu spotykają się Feliński, Wyszkowski, Tyminiecki, Rudzki, Kopczyński. Znów polityka splata się z literaturą, opowieści &#132;niedawnych czynów wojennych" z lekturą nowych wierszy. W lutym 1795 przyjaciele rozstają się. Wyszkowski wraca do Warszawy, Rudzki zostaje na razie przy Tarnowskim (później zacznie pracować z Czackim), Tyminiecki i Feliński osiadają na wsi. Zaczyna się najbardziej twórczy okres w życiu poety, zmuszonego &#132;być wieśniakiem".<br> Opuszczając Dzików Feliński zamykał jedną połowę swego życia. Wszystkie osiągnięcia ma jeszcze przed sobą. Wyjeżdżający do Lwowa