w naszej metafizycznej rodzinie w Jeleniej Górze - spleceni narkotyczną więzią spirytystyczną... Mówił mi wtedy o przyszłości, o powołaniu - o spektaklu, który mam powołać do życia, jeśli życie ma mi być darowane... Twarz jego była promienna, lekko spotniała od ekstazy... Wyszliśmy na górę po schodkach i szybko i bez zbytecznych słów rozstaliśmy się... Potem na ulicy - przyszły... przypłynęły myśli urodzone i rodzące się z tego dotyku... Ja też muszę uwolnić się od swojej pychy - na przykład od pysznego przekonania, że jestem ponad to wszystko, co rodzi się w duszy anioła, duszy wylęgłej z jaja... Mam się za coś wyższego, ale żyję życiem